Ik ben nog geen 12 jaar

 

Ik ben nog geen 12, mag ik zelf beslissen over mijn behandeling?

Nee.

Als je nog geen 12 jaar bent, mag je niet zelf beslissen. Dat doen je ouders voor je.

Tot 12 jaar ben je bij een (gedwongen) opname afhankelijk van je ouders en de behandelaars.

Toch begrijp je vaak al goed wat er met je gebeurt. Een behandeling en opname kan heel ingrijpend voor je zijn. Daarom moeten je ouders en de behandelaars je daarbij zoveel mogelijk betrekken.

 

Ik ben nog geen 12, heb ik recht op informatie?

Ja.

Jij en je ouders hebben recht op informatie. Je moet een duidelijke uitleg krijgen over je behandeling. Het moet je goed worden uitgelegd zodat je het begrijpt. Dan weet je wat er gaat gebeuren en kun je beter meewerken aan een behandeling. Je ouders krijgen alle informatie, zodat zij goed kunnen beslissen over jouw behandeling.

 

Ik ben nog geen 12, mag ik zonder dat ik dat wil een behandeling krijgen?

Ja.

Om jou te mogen onderzoeken en te behandelen, moeten je ouders toestemming geven.

Zij moeten wel aan jou vragen wat je zelf wil. Ook de behandelaar wil weten wat jij zelf vindt.

Het kan gebeuren dat jij iets niet wil, maar je ouders willen het wél. Als de behandelaar het met jou eens is, mag hij bij uitzondering, doen wat jij wil en niet naar je ouders luisteren.

Wanneer de behandelaar het niet eens is met jouw ouders, hoeft hij niet te doen wat zij willen. Hij zal dan met je ouders praten en ze vragen of ze hun mening willen veranderen. De behandelaar stelt samen met je ouders een behandelingsplan op. Je ouders kunnen hun toestemming altijd weer intrekken.

In acute situaties (dat betekent dat er snel iets moet worden besloten) mag de behandelaar dingen doen zonder toestemming van je ouders. Dat betekent dat hij direct kan ingrijpen om gevaar voor jou of anderen te voorkomen.

 

Ik ben nog geen 12, mogen mijn ouders bij de behandeling aanwezig zijn?

Ja.

Je ouders hebben het recht om zoveel mogelijk bij jouw behandeling aanwezig te zijn. In veel gevallen zal dit voor jou ook prettig zijn. Je ouders zijn niet verplicht erbij te zijn. Wanneer je (gedwongen) bent opgenomen is het meestal niet mogelijk dat je ouders de hele tijd aanwezig zijn.

 

Ik ben nog geen 12, mag ik mijn dossier lezen?

Nee.

Een behandelaar mag een kind onder de 12 jaar niet zelf het dossier laten lezen. Je ouders hebben wel het recht om je dossier te lezen. Zij kunnen ook een kopie krijgen van het dossier of een stuk daarvan. Wel kunnen je ouders het dossier aan je laten lezen.

 

Er staat in m’n dossier iets dat niet klopt, kan ik dat laten veranderen?

Ja.

Hebben je ouders jou het dossier laten lezen? En staat er iets in dat niet klopt? Praat erover met je behandelaar. Je behandelaar kan dingen in je dossier veranderen. Alleen hulpverleners mogen dingen in je dossier zetten. Maar jij hebt wel recht op 'aanvulling'. Dat betekent dat je zelf ook dingen kunt opschrijven. Je behandelaar moet dit dan in je dossier stoppen.

Soms staan er 'feitelijke fouten' in je dossier, zoals een verkeerde geboortedatum of een verkeerd adres. Je behandelaar zal deze dan veranderen. Maar soms staan er ook meningen in je dossier.

Voorbeeld: Je bent opgenomen in een instelling en hebt ruzie gehad op de afdeling. In je dossier staat daarover dat je ‘zomaar’ erg boos bent geworden. Maar je werd juist boos omdat een verpleegkundige iets naars had gezegd.

Je kunt dan aan je behandelaar vragen om jouw mening in je dossier te zetten. Je kunt zelf op papier schrijven wat er volgens jou gebeurde. Je behandelaar moet dit dan in het dossier stoppen.

 

Mijn behandelaar wil mijn dossier niet aanpassen, wie kan mij helpen?

De pvp kan je helpen.

Staan er fouten in je dossier? Maar weet je niet hoe hierover kunt praten met je behandelaar? Of luistert je behandelaar niet naar je? Dan kan de patiëntenvertrouwenspersoon (pvp) je helpen. Een pvp werkt niet voor de instelling. Samen met jou kijkt de pvp hoe je de klacht kan oplossen. De pvp praat niet met anderen over jou. Hij praat alleen met je behandelaar als jij dat wilt.

Op de afdeling hangen posters of liggen folders met informatie over wie de pvp is in de instelling. Je kunt het ook vragen aan de hulpverleners op de groep. Zij moeten jou daar informatie over geven.

Mag ik m’n dossier laten vernietigen?

Niet zomaar.

Je behandelaar mag alleen je dossier vernietigen als jouw ouders/voogd het daar ook mee eens zijn. Wil je dat je dossier vernietigd wordt? Dan zal je behandelaar dit dus eerst aan je ouders/voogd moeten vragen of zij het daarmee eens zijn. Vernietiging is definitief. Het kan handig zijn om voordat je het dossier laat vernietigen, eerst een kopie van het dossier te laten maken. Dan heb je in ieder geval zelf al je gegevens nog.

Soms mag een hulpverlener je dossier niet vernietigen. Dit geldt in de volgende situaties:

• Was je gedwongen opgenomen? Dan mag je dossier pas 5 jaar na het stoppen van de dwang vernietigd worden op jouw verzoek. Ben je bij een academisch ziekenhuis behandeld, dan geldt er nog een uitzondering. Bepaalde delen van dat dossier, zoals een operatie-verslag of een ontslagbrief (het zogeheten ‘kerndossier') moeten 115 jaar bewaard worden en kunnen voor die tijd niet worden vernietigd.
• Soms is het voor een ander belangrijk dat je dossier bewaard blijft. Bijvoorbeeld als je een erfelijke ziekte hebt. Bepaalde gegevens uit je dossier kunnen dan van belang zijn voor bijvoorbeeld familieleden.
• Wanneer je een procedure bij de rechtbank of het Tuchtcollege hebt aangespannen tegen je behandelaar. Je behandelaar mag dan weigeren je dossier te vernietigen, omdat hij gegevens uit je dossier nodig heeft om zijn verdediging te voeren.

 

Mag ik van het terrein af als ik vrijwillig ben opgenomen?

Ja.

Je hebt recht op bewegingsvrijheid. Je mag de afdeling en het terrein van de instelling verlaten, behalve wanneer je jonger bent dan 12 jaar en er met je ouders andere afspraken zijn gemaakt.

 

Mag ik van het terrein af als ik gedwongen ben opgenomen?

Nee.

Wanneer je gedwongen opgenomen bent, dan mag je niet verder weg dan het terrein van de instelling waar je bent opgenomen. De psychiater kan je toestemming geven om buiten het instellingsterrein te mogen komen.

 

Mag ik contact hebben met anderen mensen buiten de instelling?

Ja.

Je hebt recht op contact met mensen buiten de instelling waar je bent opgenomen. Je mag telefoneren, bezoek ontvangen en post versturen. Je moet je hierbij wel aan de huisregels houden.

In het behandelingsplan kunnen meer afspraken staan over bijvoorbeeld de tijden waarop je kunt telefoneren en hoe vaak. Wanneer je gedwongen opgenomen bent, kan het recht om te telefoneren of bezoek te ontvangen worden beperkt.

Dit moet dan in het behandelingsplan worden opgenomen en kan alleen om de volgende redenen:
• Door het telefoneren of het ontvangen van bezoek verslechtert je gezondheid. Wanneer je je bijvoorbeeld erg druk maakt in een telefoongesprek en hier uitgeput van raakt.
• Door het contact wordt de orde binnen de instelling verstoord. Wanneer je bijvoorbeeld na het bezoek zo onrustig wordt dat anderen last van je hebben.
• Om strafbare feiten te voorkomen, zoals het telefonisch lastigvallen van anderen of het aannemen van drugs van bezoek.

 

Je mag altijd contact opnemen met de patiëntenvertrouwenspersoon (pvp), je advocaat, de officier van justitie en met de inspecteur voor de gezondheidszorg.

Je post mag alleen gecontroleerd worden op gevaarlijke voorwerpen die meegestuurd zouden kunnen zijn.

 

Wat is een gedwongen opname?

Meestal vindt een opname plaats op vrijwillige basis, dat betekent dat je het er zelf mee eens bent dat je opgenomen en behandelt moet worden. Heel soms is een gedwongen opname nodig. Een gedwongen opname wil zeggen jezelf niet wil maar door anderen verplicht wordt om naar een instelling te gaan.

Als je nog geen 18 bent, kun je tegen je wil of tegen de wil van je ouders worden opgenomen. Een gedwongen opname van kinderen onder de 12 jaar is zeldzaam. Meestal gaat het om jongeren van 12 jaar of ouder.

De rechten van patiënten bij gedwongen opname worden beschermd door middel van de Wet verplichte ggz.

Een gedwongen opname gebeurt niet zomaar. Het mag alleen als:
• Je een geestesstoornis hebt, bijvoorbeeld een psychiatrische stoornis, dat betekent dat je een ziekte hebt in je hoofd.
• Je door deze ziekte gevaar veroorzaakt voor jezelf of voor de veiligheid van andere personen of goederen.
• Het gevaar kan alleen worden afgewend door opname in een psychiatrisch ziekenhuis.
• Je wilt zelf niet /of je ouders willen geen opname op vrijwillige basis.
• Een psychiater moet een geneeskundige verklaring opstellen waaruit blijkt dat er sprake is van een stoornis en gevaar.

Een gedwongen opname kan op twee manieren plaatsvinden: opname via een zorgmachtiging of, als er sprake is van acuut gevaar, spoedopname via een crisismaatregel.

 

Ben je het niet eens met wat er met je gebeurt? Vraag dan een pvp om advies.