We laten je niet zwemmen
“Ik zeg altijd dat het werk van een pvp je moet liggen, daar heb je geen juridische voorkennis voor nodig. Maar uiteraard leiden we je wel zo op dat je in de ondersteuning van een cliënt zijn of haar rechtspositie als uitgangspunt leert nemen. Je bent tenslotte geen hulpverlener.
Als jurist bij Stichting PVP geef ik daarom, samen met mijn collega-juristen, de pio’s les in de rechtspositie van ggz-cliënten en alles wat daarbij komt kijken. We nemen verschillende wetten onder de loep en verdiepen ons in de rechtspositie van cliënten binnen de Wet verplichte ggz. Dat doen we voornamelijk door middel van casuïstiek. De eigen wensen van cliënten, maar ook zaken als wilsonbekwaamheid en zelfregulering door ketenpartners passeren de revue. We beginnen de opleiding overigens met een introductie in juridische taal en termen, zodat zij die geen juridische vooropleiding hebben de lessen ook goed kunnen volgen.
Na de eerste fase volgt er een toets, die moet je halen om verder te gaan naar de tweede fase van de opleiding. De pio’s hebben dan inmiddels al aan de praktijk geroken door met een pvp mee te lopen in een ggz-instelling. In die tweede fase gaan ze in het juridische deel van de opleiding onder andere aan de slag met het oefenen van het schrijven van een toelichting bij een klaagschrift en leren ze ‘pleiten voor een klachtencommissie’. Deze fase bestaat voornamelijk uit zelfstudie en er wordt van de pio verwacht dat de lesstof zelfstandig wordt doorgenomen. Maar ook dan laten we ze natuurlijk niet zomaar zwemmen. We hebben vragenuurtjes waarin ze met één van de juristen vragen kunnen bespreken. Ze kunnen ook altijd terecht bij hun begeleiders of andere collega’s. Wat dat betreft staat iedereen open voor vragen en extra uitleg.
Wat ik zelf altijd mooi vind om te zien is dat pio’s tijdens de opleiding langzaamaan in hun denken en handelen een echte pvp worden. Door de opleiding krijg je scherp wat jouw sterke kanten zijn en waar er beperkingen zijn. Daardoor ontwikkel je jezelf ook als mens. Je leert jezelf echt kennen in zo’n jaar. En als je eenmaal pvp bent, blijf je leren en jezelf ontwikkelen. Zo ontdek je hoe je er echt voor cliënten kunt zijn en kunt zorgen dat hun rechten goed uit de verf komen. Ook na zeventien jaar bij de stichting blijf ik het een mooi vak vinden!”
