Bekijk hieronder een filmpje, dan zie je wat een pvp voor je kan doen.
Ik ben tussen de 12 en 15 jaar, heb ik recht op informatie?
Ja.
Zowel jij als je ouders hebben recht op informatie. Je moet een duidelijke uitleg krijgen over je behandeling. Je moet kunnen begrijpen wat er wordt gezegd. Dan weet je wat er gaat gebeuren en kun je zelf beter beslissen over wat je wel en niet wil.
Leggen ze je het niet goed uit? De pvp kan je adviseren en ondersteunen.
Ik ben tussen de 12 en 15 jaar, mag ik mijn dossier lezen?
Ja.
Ben je tussen de 12 en 15 jaar, dan mag je je lezen wat er in je dossier staat. Je kunt dit aan je behandelaar vragen. Als je iets niet snapt wat er over je geschreven is, kun je aan je behandelaar vragen om dit uit te leggen.
Je mag ook vragen om een kopie van je dossier. Daar hoef je niet voor te betalen. Alleen als je meerdere kopieën wilt hebben van je dossier, dan mag de zorgaanbieder je kopieerkosten laten betalen.
Ik ben tussen de 12 en 15 jaar, mogen mijn ouders mijn dossier lezen?
Niet zomaar.
Je ouders mogen alleen je dossier lezen als jij dat goed vindt. Wil je niet dat je ouders je dossier lezen? Vertel dat dan aan je behandelaar.
Als jongeren tussen de 12 en 15 jaar kun je - net als volwassenen - klagen over de inhoud van jouw dossier.
Wil je een klacht indienen? De pvp kan je daarbij ondersteunen.
Ik ben tussen de 12 en 15 jaar, heb ik zelf ook wat te vertellen over mijn behandeling?
Ja.
Ben je tussen de 12 en 15 jaar, dan mag je alleen behandeld of onderzocht worden als je ouders én jij dat ook willen. Jij mag dus meebeslissen over de behandeling.
Maar wat gebeurt er als jij wel een behandeling wilt, maar je ouders willen dat niet? Of als jij absoluut niet wil dat je ouders geïnformeerd worden over je behandeling. Soms mag je behandelaar je tóch behandelen. Hij mag dit doen als het slecht voor je gezondheid is als je niet behandeld wordt.
Willen je ouders dat jij een bepaalde behandeling volgt? Maar wil jij die behandeling niet? Dan mag je dat weigeren. Je behandelaar mag je dan niet behandelen. Alleen als een behandeling écht nodig is, dan mag je behandelaar je soms toch behandelen. Dit mag alleen als het zonder behandeling heel slecht met je gaat of in een noodsituatie waarbij er snel gehandeld moet worden.
Ik ben tussen de 12 en 15 jaar, mogen mijn ouders bij de behandeling aanwezig zijn?
Ja dat mag. Maar het kan zijn dat je dit zelf niet prettig vindt of dat de behandelaar aanvoelt dat je dit niet prettig vindt. Je kunt dan vragen of je ouders weggaan.
Er staat in m’n dossier iets dat niet klopt, kan ik dat laten veranderen?
Ja.
Praat erover met je behandelaar. Je behandelaar kan dingen in je dossier veranderen. Alleen hulpverleners mogen dingen in je dossier zetten. Maar jij hebt wel recht op 'aanvulling'. Dat betekent dat je zelf ook dingen kunt opschrijven. Je behandelaar moet dit dan in je dossier stoppen.
Soms staan er 'feitelijke fouten' in je dossier, zoals een verkeerde geboortedatum of een verkeerd adres. Je behandelaar zal deze dan veranderen. Maar soms staan er ook meningen in je dossier.
Voorbeeld: Je bent opgenomen in een instelling en hebt ruzie gehad op de afdeling. In je dossier staat daarover dat je ‘zomaar’ erg boos bent geworden. Maar je werd juist boos omdat een verpleegkundige iets naars had gezegd.
Je kunt aan je behandelaar vragen om jouw mening in je dossier te zetten. Je kunt zelf op papier schrijven wat er volgens jou gebeurde. Je behandelaar moet dit dan in het dossier stoppen.
Mijn behandelaar wil mijn dossier niet aanpassen, wie kan mij helpen?
De pvp kan je helpen.
Staan er fouten in je dossier? Maar weet je niet hoe je hierover kunt praten met je behandelaar? Of luistert je behandelaar niet naar je? Dan kan de patiëntenvertrouwenspersoon (pvp) je helpen. Een pvp werkt niet voor de instelling. Samen met jou kijkt de pvp hoe je de klacht kan oplossen. De pvp praat niet met anderen over jou. Hij praat alleen met je behandelaar als jij dat wilt.
Op de afdeling hangen posters of liggen folders met informatie over wie de pvp is in de instelling. Je kunt het ook vragen aan de hulpverleners op de groep. Zij moeten jou daar informatie over geven.
Je kunt ook contact op nemen met de helpdesk via 0900-444 8888 (geen extra telefoonkosten) of helpdesk@pvp.nl.
Mag ik m’n dossier laten vernietigen?
Niet zomaar.
Je behandelaar mag alleen je dossier vernietigen als jouw ouders/voogd het daar ook mee eens zijn. Wil je dat je dossier vernietigd wordt? Dan zal je behandelaar dit dus eerst aan je ouders/voogd moeten vragen of zij het daarmee eens zijn. Vernietiging is definitief. Het kan handig zijn om voordat je het dossier laat vernietigen, eerst een kopie van het dossier te laten maken. Dan heb je in ieder geval zelf al je gegevens nog.
Soms mag een hulpverlener je dossier niet vernietigen. Dit geldt in de volgende situaties:
• Was je gedwongen opgenomen? Dan mag je dossier pas 5 jaar na het stoppen van de dwang vernietigd worden op jouw verzoek. Ben je bij een academisch ziekenhuis behandeld, dan geldt er nog een uitzondering. Bepaalde delen van dat dossier, zoals een operatie-verslag of een ontslagbrief (het zogeheten ‘kerndossier') moeten 115 jaar bewaard worden en kunnen voor die tijd niet worden vernietigd.
• Soms is het voor een ander belangrijk dat je dossier bewaard blijft. Bijvoorbeeld als je een erfelijke ziekte hebt. Bepaalde gegevens uit je dossier kunnen dan van belang zijn voor bijvoorbeeld familieleden.
• Wanneer je een procedure bij de rechtbank of het Tuchtcollege hebt aangespannen tegen je behandelaar. Je behandelaar mag dan weigeren je dossier te vernietigen, omdat hij gegevens uit je dossier nodig heeft om zijn verdediging te voeren.
Mag ik van het terrein af als ik vrijwillig ben opgenomen?
Ja.
Je hebt recht op bewegingsvrijheid. Je mag de afdeling en het terrein van de instelling verlaten.
Mag ik van het terrein af als ik gedwongen ben opgenomen?
Nee.
Wanneer je gedwongen opgenomen bent, dan mag je niet verder weg dan het terrein van de instelling waar je bent opgenomen. De psychiater kan je toestemming geven om buiten het instellingsterrein te mogen komen.
Mag ik contact hebben met anderen mensen buiten de instelling?
Ja.
Je hebt recht op contact met mensen buiten de instelling waar je bent opgenomen. Je mag telefoneren, bezoek ontvangen en post versturen. Je moet je hierbij wel aan de huisregels houden.
In het behandelingsplan kunnen meer afspraken staan over bijvoorbeeld de tijden waarop je kunt telefoneren en hoe vaak. Wanneer je gedwongen opgenomen bent, kan het recht om te telefoneren of bezoek te ontvangen worden beperkt.
Dit moet dan in het behandelingsplan worden opgenomen en kan alleen om de volgende redenen:
• Door het telefoneren of het ontvangen van bezoek verslechtert je gezondheid. Wanneer je je bijvoorbeeld erg druk maakt in een telefoongesprek en hier uitgeput van raakt.
• Door het contact wordt de orde binnen de instelling verstoord. Wanneer je bijvoorbeeld na het bezoek zo onrustig wordt dat anderen last van je hebben.
• Om strafbare feiten te voorkomen, zoals het telefonisch lastigvallen van anderen of het aannemen van drugs van bezoek.
Je mag altijd contact opnemen met de patiëntenvertrouwenspersoon (pvp), je advocaat, de officier van justitie en met de inspecteur voor de gezondheidszorg.
Je post mag alleen gecontroleerd worden op gevaarlijke voorwerpen die meegestuurd zouden kunnen zijn.
Wat is een gedwongen opname?
Meestal vindt een opname plaats op vrijwillige basis, dat betekent dat je het er zelf mee eens bent dat je opgenomen en behandelt moet worden. Heel soms is een gedwongen opname nodig. Een gedwongen opname wil zeggen dat jezelf niet wil maar door anderen verplicht wordt om naar een instelling te gaan.
Als je nog geen 18 bent, kun je tegen je wil of tegen de wil van je ouders worden opgenomen. Een gedwongen opname van kinderen onder de 12 jaar is zeldzaam. Meestal gaat het om jongeren van 12 jaar of ouder.
De rechten van patiënten bij gedwongen opname worden beschermd door middel van de Wet Verplichte ggz.
Een gedwongen opname gebeurt niet zomaar. Het mag alleen als:
• Je een geestesstoornis hebt, bijvoorbeeld een psychiatrische stoornis.
• Je door deze stoornis gevaar veroorzaakt voor jezelf of voor de veiligheid van andere personen of goederen.
• Het gevaar kan alleen worden afgewend door opname in een psychiatrisch ziekenhuis.
• Je wilt zelf niet /of je ouders willen geen opname op vrijwillige basis.
• Een psychiater moet een geneeskundige verklaring opstellen waaruit blijkt dat er sprake is van een stoornis en gevaar.
Een gedwongen opname kan op twee manieren plaatsvinden: opname via een zorgmachtiging of, als er sprake is van acuut gevaar, spoedopname via een crisismaatregel.
Wil je een schema zien over de zorgmachtiging en wat je zelf kunt doen om verplichte zorg te voorkomen? Bekijk dan deze folder.
